Taşoluk, Kasabası (Afyonkarahisar-Sinanpaşa)
Kasabanın eski adı Mahmarı’dır.Kasabanın ilk kuruluşu hakkında kesin bir bilgi yoktur. Yaşlıların anlattıklarına göre Kalaycık (Kalecik) taraflarındaki Mahmarı yaylasında yaşayan atalarımız kasabanın bugünkü yerini görüp beğenmişler ve 5 sülaleden 70 kadar kişi gelip buraya yerleşmişlerdir.

Bu beş sülalenin adları ; Poyrazoğulları, Kündeşler, Hacı Ahmetler, Karamarlar, Zindeler’dir.
Köy kurulmadan önce bu bölgenin adı hayvan yayılan otlak anlamına gelen “Mal malı” olarak bilinirmiş. Sonradan atalarımız, geldikleri yerin adı olan “Mahmarı” adını vermişler. Bir başka rivayete göre de Mahmarı adı “suyu bol” anlamına geldiği için verilmiştir.

AFYON'UN KAÇ TANE KÖYÜ VARDIR?

Kasabanın ilk yerleşim yeri bugünkü Aşağı Mahalle dediğimiz (Çınarlı Mahallesinin bir bölümü) semtidir. Kasaba halkının soyu "Türkmen-Yörük" olarak bilinmektedir. Bazı söylentilere göre de ilk atalarımızın "Manav" oldukları söylenmektedir.

"Mahmarı" adı 1962 yılında “Taşoluk” olarak değiştirilmiştir. 28 Haziran 1968 tarihinde belediye teşkilatı kurulmuştur.

Taşoluk, Kasabası, Afyon’un en büyük ve en gelişmiş kasabalarından birisidir.Taşoluk Kasabası Kumalar dağı’nın uzantısı olan iki dağ arasında kurulmuştur.

Bu dağlardan doğudakinin adı Yanık Tepesi, batısındakinin adı ise Koru’dur. Kasabamız Yanık Tepesi’nin eteğinde kurulmuştur. Kasabanın sınırları güneyde Kumalar Dağı’na, kuzeyde ise Ahır Dağları’na kadar uzanır.

Kasabamızın rakımı (denizden yüksekliği) 1070 metredir. İl merkezi olan Afyon’a 45 km. ilçe merkezimiz olan Sincanlıya 29 km. uzaklıktadır. Komşu ilçeler olan Sandıklı’ya 34 km., Şuhut’a (dağ yolundan) 22 km. uzaklıktadır.

Kasabayı çevreleyen dağlardan Kumalar Dağı’nın yüksekliği 2137 m., Ahır Dağları’nın yüksekliği 1500 m. dir.

Bunlardan başka, kasaba çevresinde mahalli adlarla anılan Göktaş, Karayolak, Yanık Yakası, Koru, Dikmen gibi tepeler vardır.Kasaba arazisinin büyük bir bölümü dağlıktır.

Ova olarak Köyönü Mevkii ve Küçük Sincanlı Ovası’nın bir bölümü vardır. Kasabadan, Büyük Menderes Nehri’nin kolu olan iki çay birleşiminden oluşan bir dere akmaktadır. Kasaba sınırlarından sonra Kufi Çayı, Savran çayı ile birleşerek batıya doğru akar.Tarım yapılan arazi az olduğu için tarım gelişmemiştir.

Halk kendi ihtiyacını karşılayacak şekilde tarım ile uğraşmaktadır. Nüfus yoğunluğu dolayısıyla parçalanan araziler üzerinde aile ihtiyacına dönük üretim yapılmaktadır. Ancak son yıllarda, ekonomik değeri olan "Vişne" üretimi yaygınlaşmıştır.Vişne üretimi önemli bir gelir kaynağı olarak görülmektedir.

Kasabanın İğdeler Mevkiinde, sulama amaçlı küçük bir baraj yapılmış olup, sulanamayan araziler barajdan elde edilen su ile sulanmaya başlanmıştır. Baraj sularının ulaşmadığı alanlarda sondajlardan elde elden su ile sulama yapılmaktadır.Hayvancılık genel olarak besicilik olarak gelişmiştir.

Süt sığırcılığı ve koyunculuk fazla gelişmemiştir. Hayvanların yem ve saman ihtiyaçları çevre köylerden sağlandığı için maliyetler yükselmekte ve dolayısıyla hayvancılık fazla ilgi görmemektedir. Son yıllarda ekonomik krizler nedeniyle azda olsa süt hayvancılığına yönelik çalışmalar yapılmakta olup yetersizdir.

Kasabanın asıl gelir kaynağı işçiliktir. Yurdun çeşitli yerlerinde DSİ tarafından yapılan sulama amaçlı “Kanalet İnşaatı” işçiliği köy halkının en iyi bildiği iştir. Türkiye'nin çeşitli bölgelerindeki sulama kanaletlerinin büyük bir bölümü kasabamız işçileri tarafından yapılmıştır.

Bugün hala daha bazı bölgelerde az da olsa yapılmaya devam etmektedir.kasabamız halkından çok sayıda işçi Irak ve Yemen'de kanalet işçiliği yapmıştır.Bu konuda herkes adeta uzmanlaşmıştır. Yurdumuzu derinden etkileyen ekonomik krizler nedeniyle yatırımların durması sonucu bu iş kolu önemini kaybetmiş, işsizlik sorunu ortaya çıkmıştır.

İnşaat işçiliği de önemli bir gelir kaynağıdır.Kanalet yatırımlarının azalmasından sonra yeni yatırım alanlarında çalışılmaya başlanmıştır. İçme suyu, kanalizasyon, yeraltı sulama hattı inşaatları vb..alanlarda işçiler uzmanlaşmaya başlamışlardır.

Son yıllarda yurt dışına işçi gitmeye başlamıştır. Başta Suudi Arabistan olmak üzere Ukrayna, Umman, Kazakistan gibi ülkelerde çok sayıda kasabalı, işçi olarak çalışmaktadır.

Ekonomik krizler nedeniyle kasaba halkı farklı alanlarda iş arayışlarına gitmiş, bunun sonucunda küçük işletmeler halinde market ve bakkal dükkânı işletmeciliği yaygınlaşmıştır. Afyon ve Sandıklı’da kasaba halkına ait 100’e yakın ticarethane açılmıştır. Kasabada yeterli miktarda esnaf vardır:

Küçük market işletmeleri, bakkal dükkânları, kahvehaneler, konfeksiyon-tuhafiye mağazaları, hırdavatçılar, oto tamircileri, oto yıkama-yağlama atölyesi, lastik tamir atölyesi, bisiklet-motosiklet tamir atölyeleri, demir atölyeleri, marangoz atölyeleri, internet cafe, un-yem-yağ ticareti yapan ticarethaneler, pazarcılık yapan esnaflar, kasaplar, manavlar...

Bu esnaflar kasabanın ihtiyaçlarını karşıladıkları gibi çevre köy ve kasabaların da ihtiyaçlarını karşılamaktadır.

Özellikle son yıllarda bazı ailelerin gelir kaynağı olan halıcılık, genç kızlara iş sağlanmasında önemli bir rol oynamaktadır. Genç kızlar kazandıkları paralarla hem aile bütçelerine katkı sağlamakta, hem de çeyizlerini hazırlamaktadırlar.

VİDEOLARI İÇİN TIKLAYINIZ

RESİMLER İÇİN TIKLAYINIZ

AFYON İLİNDE DOĞAN ÜNLÜLER İÇİN TIKLAYINIZ

Kasabamızda halı atölyeleri olduğu gibi evlerde küçük birer atölye şeklinde çalışmaktadır.Dokunan halılar genelde "Isparta tipi" halılardır.Son yıllarda önemini kaybetmiştir.Kasabamız anayol kenarında olmadığı için çevre ile ilgili bağlantılarını özel yollarla sağlamaktadır. Kasabayı çevreye bağlayan üç yol vardır:

Birincisi ve en çok kullanılanı 6,5 km. uzunluğundaki kasabayı Afyon-Antalya yoluna bağlayan asfalt yoldur.İkinci yol kasabayı Savran Kasabası'na bağlayan asfalt yoldur.
Üçüncü yol Şuhut’a bağlayan toprak dağ yoludur. Bu yol genellikle traktör, kamyon gibi araçlarla Şuhut’ta işi olanlarca kullanılmaktadır.

Belediye otobüsleri her gün birkaç kere Afyon’a gidip gelmekte, Pazartesi günleri Sandıklı’ya, Cuma günü de Sincanlı’ya gidip gelmektedir. Özel ulaşım araçları da çok sık olarak kullanılmaktadır. Günün her saatinde olmasa da, ulaşım oldukça kolaydır.
Kasabanın alt yapısı tamamlanmış olup cadde ve sokaklar parke taşı ile kaplanmıştır.

Yolları çok düzgün ve temizdir.Kasaba ve çevresinde kara iklimi görülmektedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlı, bahar mevsimi ise ılık ve yağışlı geçmektedir. En sıcak ay Ağustos, en soğuk ay Ocak ayıdır.

En kurak aylar Temmuz ve Agustos aylarıdır. Ancak barajın faaliyete geçmesiyle birlikte, iklimde çokta olsa bir yumuşama görülmektedir. Buna bağlı olarak bitki örtüsü de zamanla değişmektedir.

Asker uğurlama gençlerin tören yapmasıdır. Gençlerin askere gidecekleri günün akşamı kasaba halkı hiç ayrım gözetmeksizin, askere gidecek olan bütün gençlerin evini ziyaret ederek para yardımında bulunurlar ve hayırlı vatani görev yapmalarını dilerler.

Askere gidileceği günün sabahı tüm kasaba halkı, kasaba meydanında toplanarak, askere gidecek olanlarla tek tek helâlleşir. Toplu halde dua edilerek kıtalarına uğurlanırlar. Gençler bu anlamlı günü, hayatları boyunca unutamazlar istesede unutamaz.

Düğünler bazı yörelerde 12 gün sürmektedir. Yapılan tüm düğünlere kasaba halkı hepsi davet edilir. İsteyen herkes düğünlere katılır. Düğün günleri Pazar veya Perşembe günleridir. Düğünler genellikle çalgı ile yapılır ancak, zaman zaman ilahi ve dini müzikle de yapanlar görülür.

Cumartesi veya Çarşamba akşamları kına gecesidir. kına gecesi eğlencesi yapılır. Bütün düğünlerde düğün yemeği adlı yemek verilir.

Pazar veya Perşembe sabahı “Damat Başı Dirilmesi” geleneği vardır. Bu geleneğe göre düğüne katılanlar, damada para,altın takarak düğün sahibine maddi yönden yardım ederler.
Son yıllarda Belediye düğün salonunda düğünler yapılmaktadır.

Yıllara göre köy nüfus verileri:
2010    3.764
2007    3.638