Köyün sırtını yasladığı Akdağ'ın etekleri,o yıllarda çam ormanlarıyla kaplıymış. Karey'deki Musaköy’den, Çıkrık Köyünün şimdiki bulunduğu yere gelen çıkrık ustaları buradaki çam ağaçlarından çıkrık yaparlarmış. İp bükmeye yarayan bu çıkrıklarıda satarlarmış. Köyün adının da bir olasılıkla yapılan çıkrıklardan aldığını sanıyoruz. Geçmişte çam ormanlarıyla kaplı olduğu söylenen Akdağ'ın eteklerinin zaman içinde kesile kesile ya da bir yangın sonucu yok olduğu var sayılmaktadır. Şimdi bu yamaçlar ardıç ağaçlarıyla kaplıdır. Çıkrık'ta kendir üretilir, kendirden oluşturulan ip, sicim ve urgan Çıkrıklılar için yakın zamana kadar büyük gelir kaynağı olduğu bilinmektedir. Köyün güneyinden geçen Uluyol, eskiden Kervan yoluymuş. Bundan 50 yıl öncesine kadar Çıkrık, kervancıların yeriydi.

Ahmet Serin, Çıkrık üzerine yazdığı Kervanlar-Devranlar başlıklı yazısında bu konuyla ilgili şöyle yazmaktadır:

Kervancılar Çıkrık'ta alış veriş yaparlar. Getirdikleri mallardan satarlar. Köyden vişne, elma, kayısı ve ceviz kurusu ile çıkrık aleti vb. alırlar, kendirden işlenmiş ip, sicim, urgan, yular, heybe, torba ve çuval alırlar. İşlenmemiş kendir lifleriyle yüklerini tamamlarlar. Bunlar hem kendi ihtiyaçları olan ve kolay satılan mallardır. Uluyol sayesinde Çıkrık'ta kendir tarımı çok gelişir. Kendirin cılız ve kısa olanları ıslanıp kurutulduktan sonra sopalarla dövülerek lifleri çıkarılır. Çıkan liflere kecin denir. Kecin el çıkrıklarında çekilip büküldükten sonra çul, çuval, heybe, torba dokunur. El çıkrıkları seyyardır. Sicim, urgan bükülen çıkrıklar direk duvarlarda, dört makaralı bir tablada sabittir.

Sabit çıkrıklar üç kişiyle çalıştırılır. Bir kişi sicimle makaraları çevirir. İpi büken usta eleman belindeki kendir liflerini el çabuluğuyla ekleyerek ipi büker. Dört ayrı bükülmüş tek kat ip dört kanallı tokmak aracılıyla birleştirilir. Üçüncü kişi bu anda bir çengelle kırışma, dolaşma olmasın diye ipi kuvvetlice çeker. Böylece bükülen sicim, urgan kalburdan çıkma gözenekli sırımla gebrelenir, sıkıştırılır, pekiştirilir.

Köyümüzün Yemekleri;

Köyümüzün Yemeklerin'den İlk Önce Keşkek Adı Verilen Yemek Gelir. Keşkek Yarma İle Kavrulur,Yahniside Üstüne Dökülür. Keşkek Çok Yenilen Ve Tadı Güzel Olan Bir Yemek Türüdür..

Köyümüzün Gelenekleri Ve Görenekleri;

Köyümüzün Geleneklerinin İlk Başında Her Yıl Yaptığımız, "BİRLİK Ve BERABERLİK FESTİVALİ" Adı Altında Her Yıl Şenlik Yapılmaktadır.

Çorum merkezine 45 km uzaklıktadır. Genellikle Karasal İklim Hakim olsa da Orta Karadeniz Bölgesinde Bulunduğumuz İçin Karadeniz İklimi Yağış Yönü İle Etkilidir. Köyümüz Özellikle İlkbabahar Zamanlarında Yeşile Boyanır.Yaza Doğru İse Sıcaktan Biraz Solsalar Bile Hala Aynı Güzellikleri Durur. Köyümüz Akdağ Dediğimiz Dağın Eteklerine Kurulmuştur. Karadağ İle Karşı Kaşıyadır.

Çıkrık köyünde; Sebze olarak; domates, salatalık, biber, fasulye, havuç, kabak, pırasa, mısır yetiştirilmektedir. Meyve olarak; şeftali, nar, üzüm, kayısı, elma, vişne, ceviz, dut, fındık, erik gibi yöreye özgü olarak yetişmektedir.

Köy geniş bir ekilebilir tarım alanına sahiptir. Köyün büyük bir bölümü geçimini tarım ile yapmaktadır.

Çıkrık'ta besi hayvancılığıda yaygındır. Köyün çoğunluğu büyükbaş hayvan olarak inek beslemektedir. Küçükbaş olarak ise koyun ve Ankara Keçisi de beslenmektedir.

Ayrıca Köyümüzde Eski Tarihlerden Beri Olan Ama Şimdileri Nerdeyse Kimsenin Uğraşmadığı Bir Meslek Vardır; Değirmencilik, Değirmencilik, Babadan Oğluna Geçiş Gibi Bir Meslektir. Köyümüzde Çok Fazla Kişi İlgilenmez. Değirmenlerde Un Çıkartılır Buda Bi Nedenle Geçim Kaynaklarındandır.

Köyümüzde Bir Kaç Kişide Arıcılık İle Uğraşmaktadır..

Köyümüzde ilköğretim okulu vardır. Köyümüzün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi ve ptt acentesi vardır. Fakat faaliyette değildir. Sağlık Ocağı vardır. Ebemiz de bulunmaktadır ancak sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.