Aksu Köyü Yaklaşık 80 hanedir. Köyün 290 hanesi İstanbul'da yaşamaktadır.

Köyün kuruluş tarihi tam olarak bilinmiyor. Köyün eski adı Ağzıaçık Köyü'dür, 2009 yılının Mayıs ayında Köyün adı Aksu Köyü olarak değişmiştir.

Köyde karışık olarak yerliler ve göçmenler yaşamaktadır. Köy ahalisi genelde Ahıska Türkleri'dir. Köyde ledifler vardır inatlarıyla meşhurdurlar. Tahir'in takımı(ÖZECİK), kürt takımı (Omurca), yerliler, ledifler( Önk), oktalar, koçoğulları, opaklar, peğlolular, mollagiller (Kırdudu) diye sülaleler vardır. Köyün eski yadigar bakkalı Gadi yi görmeden geçmeyin. Köyün Kuruluş tarihi bilinmemektedir fakat o bölge MÖ 900 yılarında Urartu egemenliğine geçmiştir. Kürkçü bölgesinde çok eski bir köy kalıntısı bulunmaktadır ve hangi döneme ait olduğu hakkında net bir araştırma bulunmamaktadır. Moğol istilasında terk edilmiş olduğu tahmin edilmektedir.

Köy İlk olarak Kürkçü de yerleşime başlamıştır. Meti ile Mütü diye 2 kardeş hayvan kürklerini güneşte kuruttukları için o bölgenin ismi kürkçü olarak kalmıştır. Daha sonra yerleşim orta mahalle denilen yerden başlamıştır. Köyün bilinen en eski yerlileri Oktalardır.

Köy Rus ve Ermeni işgaline uğramıştır. İşgalden sonra köyde Malakanlar (Çarlık rusyasından kovulan beyaz ruslar) ve köy ahalisi yaşamaya devam etmiş. Köyün geçim kaynağı tarım, hayvancılık ve 1980' ler ve öncesinde almancılardır. 1990'larden sonra küçükbaş hayvan yetiştiriciliği azalmış tamamen büyükbaş hayvan yetiştiriciliğine dönüşmüştür. Genelde arpa, buğday ve gorunga ekilmektedir. Kuzeydoğu Anadolu'nun en yüksek yaylalarının eteğinde vadi yakınına kurulmuştur. Köyün kuzeydoğu ve doğusu Güvercin köyü, kuzeyi Erdağı, kalecik, güneyi susuz ilçesi, Kırçiçeği ve batısın da Yaylacık köyü bulunmaktadır . Doğusunda aksu çayı ve arkasından karasu deresi geçmektedir. Çayırları boldur. Kuzey batısı 3192 metrelik Kısır Dağı ile çevrilidir. Belli başlı arazi isimleri; çifte tepeler, porsuklu yolu,şahmurat ğafolar, güvercin yolu, ağyol, mağara başı, karaduzla, daldere, kürkçü, kırmalar, gözeler, leylekoğlu, küçükçayır, sinorbaşı, bağarsık deresi ve enselerdir.