Kırkharman, Amasya ilinin Taşova ilçesine bağlı bir köydür. Amasya iline 50 km, Taşova ilçesine 16 km uzaklıktadır. Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içinde olmasına rağmen kış ayları karlı ve soğuk geçer, yaz ayları ise karadeniz tarafından esen hafif esintiler,çam ve meşe ormanlarınında etkisi ile serin geçer, rakım 1000 m.dir
Kırkharman Köyü; Rumların boşalttığı bir köyüdür.Rumca adı bilinmemektedir. 1936 yılında Bulgaristan- Razgrat- Kalova'dan(Deliorman) gelen muhacirler Kırkharman Köyüne yerleşmiştir. Daha sonra bir grup Romanya göçmeni muhacirde yine buraya yerleştirilmiştir.1970 lerden sonra bu muhacirlerin büyük bir kısmı İstanbul ve Ankara'ya göç etmiştir.Bunların sattıkları yerlere civar köylerden(çoğunluğu Tokat Reşadiye'den) yerliler gelip yerleşmiştir. Halen Kırkharman Köyünde, köyünü terk etmeyen,terkedip geri dönen muhacirler ve sonradan yerleşen yerliler yaşamaktadır.
Köyde kalan göçmenler eski göçmen gelenek ve göreneklerini sürdürmeye çalışmaktadır. Bir zamanlar ünlü olan Kırkharman peyniri saltanatını yitirmiş olsa bile yine de, ismen yaşamaktadır. 70 li yılların sonuna kadar bayramlar göçmen geleneklerine göre kutlanır, bayramlar arife günü mis kokan kolaç adı verilen çörek otlu küçük ekmeklerin hemen hemen her evde yapılması, yapmayanlara dağıtılması ile başlar, bayramın ilk günü tüm köy halkı yaşlıları gezilir, bayramlaş ılır, ikinci günden sonra köyün alt başında büyük armut ağaçlarının bulunduğu alanda bayram alanı oluşur, bu alanda köyün gençleri toplanır, dönecek, salıncak kurulur köy gençlerinin birbirilerini daha yakından tanımalarına vesile olacak şekilde Bayramlar kutlanırdı.Köyde düğünlerde bir başka olurdu, düğün cuma öğleden sonra başlar davullar vurulur, cumartesi düğün sahibi kutlamaları ve tebrikleri kabul ederdi, düğün sahibine tüm köy halkı yadım eder öncelikle yakınları dan başlamak üzere düğün sahibine gelen misafirler ağırlanırdı, geceleri yapılan eğlencelere, damat odası olarak oluşturulan oda ayrı bir renk katar, köyün gençleri çeşitli oyunlar oynar birbirileri ile şakalaşırlardı.Pazar günü öğleye doğru gelin alıcı oluşturulur, önceleri ta Bulgaristan’dan getirilen dört tekerlekli ve öküzlerle çekilen arabalar süslenerek gelin arabası yapılırdı. akşam yatsı namazından sonra damat kapaması ile düğün son bulurdu.Ayrıca uzun kış geceleri yapılan imecelerde (hasır dokuma,mısır ufalama,yün eğirme,)yardımlaşmanın yanı sıra bir araya gelmeninde vesilesi olurdu.
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.tarım ürünlerinden buğday,fiğ,fasülye,nohut,mısır yetiştirilir,elma,armut,kiraz,şeftali,ceviz gibi meyvelerde yetiştirilmektedir.Av mevsiminde ise koru ve yaylalarda çeşitli hayvanları (tavşan,domuz v.s.)avlamak mümkündür.
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak, taşımalı eğitimden dolayı kullanılmamaktadır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.köyün sulama barajıda bulunmakta piknik için elverişlidir.