Müezzinler, Artvin ilinin Ardanuç ilçesine bağlı bir köydür. Köyün eski adı "Meçegil" dir. Cumhuriyetin kuruluşundan sonra köy isimlerinin yeniden düzenlenmesi ile "Müezzinler" adını almıştır. Köyün gelenek, görenekleri örf adetlerin yaşatıldığı bir köy olmasına rağmen, aydınlanma sürecini Cumhuriyetle beraber yaşamıştır. Sosyal yaşamını önemseyen insanlardır, ayrıca bir o kadarda dayanışma ve yardımlaşmayla dışarıya çok fazla ihtiyaç duymadan imece usulü işlerini görmektedirler. Komşuluk ilişkilerine son derece önem veren köy halkı aralarına tüm sorunları diyalog yolu ile çözerken köy içerisinde saygınlığı olan insanlarıda kaanat önderi olarak dikkate alırlar. Yemekleri daha çok yörede yetişen sebze, bitki ve gıdalardan temin edilir. Bunlara örnek Bucuko dedikleri sırık fasulyesinin kurutularak yapılan yemeği, Mısır unundan yapılan Papa yemeği ortasına tereyağı dökülerek ayranla yenir. Peynir Kuymağı, Muğlama, Tırta Aşı, Ğarşo, Lenger Kebabı yörede yetişen patatesten yapılır nadiren içerisine kuşbaşı et konur fırına sürülerek yapılır. Yaprak Döner, Pancar Aşı yaylalarda yetişen bir ot çeşidi yazın toplanır kurutulur, kışın sütlü ve bulgurla yapılır. Madımak, Kete, Bişi, Kaymak Kuymağı mısır unundan yapılır. Gevrekli buğday unundan ve mısır unundan yapılır bir tür çörek, ayrıca unutulmaya başlanmış olan Furuç, Gağahlat, armut ve elmanın kesilerek güneşte kurutulması ile yapılır. Ayrıca köyde Arıcılık, Küçük Baş hayvan yetiştirciliği faaliyetlerde vardır.
Artvin iline 45 km, Ardanuç ilçesine 10 km uzaklıktadır. Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Eski köy heyelan tehlikesi sebebiyle 2005 yılında mirmalet mevkiinde kurulan afet konutlarına taşınmıştır, eski köy yeni köye göre rakım olarak yüksektedir ve manzarası çok güzeldir.Yaz aylarında yeni köyde sıcaktan sıkılan köy halkı eski köydeki evlerine gidip yaz aylarını orada geçirmektedirler, kısacası eski köy mezire gibi kullanılmaktadır. Bunun dışında yaylacılık kültürü çok eskilere dayanan köy halkı, yaz aylarında Kutul Yaylasında Hayvancılık ile uğraşmaktadırlar. Burası tarihi ve turistik bir yer olmasının yanında geniş hayvan otlak alanları vardır. Artvin ve havalisinin 19. Yüzyılın sonlarında Rus egemenliğine geçmesinden sonra Ruslar tarafından yapılan Artvin - Ardahan karayolu üzerinde kurulu 4 Adet han vardı, hanlarda bu yolu kullanan yolcular gece konaklar daha sonra da yollarına devam edip Bilbilan yaylalarına kadar giderlerdi. Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Buna karşın tarıma dayalı ekonomiden bahsetmek oldukça zordur. Zira son 20-25 yılda 1980 öncesi ekili alanlar bugün tamamen diyebileceğimiz oranda terk edilmiştir. Bunun sebebi çok çeşitlidir. Ancak bu nedenlerin başında göç sebebiyle çalışabilir nüfusun azalması ve devletin ekomomi politikası gelmektedir. Artvin İli genelinde olduğu gibi Müezzinler Köyü'nde de zaten çok az olan ekilebilir arazi, ekilmesi durumunda da verim çok düşük olmaktadır. Diğer tarım bölgelerindeki girdiler buralarda pek kullanılmamakla birlikte, maliyet yüksekliği nedeniyle ekilebilir alanlar evlerin önündeki küçük bahçeler dışında terk edilmiştir. Geçmiş yıllarda mısır, buğday, arpa vb. ekilebilir alanlar (tarlalar) şimdilerde tamamen çayır ve mera haline dönüşmüştür. Köy halkından çalışabilir insan gücü olanlardan bazı haneler hayvancılıkla uğraşmaktadırlar. Yazın yaylalara çıkılarak hayvancılık yapılmaya çalışılmaktadır. Bu uğraşlar sonucu elde edilen gelirler ise bezen kendi gereksinimlerini karşılamaya yetecek kadar bile olmamaktadır. Köylü tarım ürünü olarak fasülye, patates, soğan ve yağ, peynir, süt vb birkaç kalem gıda maddesinin dışındaki gıda gereksiniminin tamamını dışardan temin etmektedir. Yaz aylarında belki bazıları için birkaç gün orman işçiliği yapan bazı köylüler için artık bu olanak da yok olmaya başlamıştır. Bu insanlar orman köylüsü olmanın olanaklarından da artık yararlanamamaktadırlar. 1980 öncesi yıllarda böyle bir ekonomik gelir kısmen vardı.
Köyde yaşayan hane halkı nüfus genellikle 70 yaş üstü yaşlılardan oluşmaktadır. Bu insanların ekonomik geçim kaynakları ise kendi bahçe bitkileri dışında çiftiçi bağ-kur emekli maaşlarından oluşmaktadır. Köyde okuma yazma oranı yüksek olması sebebi ile, köyün yaklaşık nüfusunun 4-5 katı Ankara-Gölbaşı, Bursa Merkezi ile ilçeleri ve İzmir-Kemalpaşa, Trabzon ve güzel yurdumuzun çeşitli köşelerinde hayat mücadelelerine devam etmekte ve ülke kalkınmasına destek vermektedirler. Köyde ilköğretim okulu yoktur. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Yaylalarda elektrik hattı yoktur.