Hekimhan Basak köyü düğünleri, gelenek ve görenekleri, düğün videoları, Basak köyü son dakika gelişmeleri, Basak köyüne özgü yemekler, Hekimhan Basak köyünün tarihi, Basak köyü nerede, hangi il ve ilçeye bağlı, Basak köyüne ait haberler, tüm resim ve videoları bu haberimizde.
Malatya il merkezine 98 km, Hekimhan ilçesine 18 km uzaklıktadır.
Köy tahminen 16. yüzyılın ilk yarısında kuruldu. 1560 tarihinde Basak, 6 vergi nüfuslu bir yerleşimdi. Bu 6 kişiden yanlızca birisinin arazi kullandığı görülmektedir. 4 kişi evli topraksız, bir kişi ise işsizdir. Köye biçilen yıllık vergi 1.200 akçedir. Vergiye tabi 6 kişinin adları ise şöyledir. Pir Nazar'ın oğulları İsmail ve Mansur, Mustafa nın oğulları Ali ve İbrahim, Salih'in oğlu (Sali) Aşık ( Aşıt), Seydi Ahmet oğlu Hüseyin bu kişi Karaca köyünden Basağa daha sonraları yerleşen Dedelerden olsa gerek. Bir önceki kuşak, Pirnazar, Mustafa, Sali ve Seydi Ahmet olmak uzere 4 kişidir. Bu durumu ile Basak, yeni kurulmuş bir köy görümündedir. Günümüzde Basak da 5 sülale vardır: Aşıt-Uşağı, Şefeli-Uşağı, Hamus-Uşağı, Haydar-Uşağı ve Dedeler. Osmanlı vergi nüfusu listesinde 1560Aşıit gibi özgün bir adın yer alması dikkat çekicidir. Bu ad aynı zamanda köyü kuran kişilerden birinin adı, belki de Aşıtın kendisidir. Halkın anlatımına göre Basak, Güvenç Köyü arazisine yerleşmiştir. Köyün kuruluş aşamaşında Güvenç' le bir hayli çekişme yaşanıyor. Basaklıların bölgeye yerleşimi Osmanlı eğemenliğine geçmeden öncedir. Dedeler, Basak a sonradan yerleşmiştir. Geldikleri yer, Yazıhan Karaca köyüdür. Hacım Sultan Ocağını temsil ederler. Birde Köyün yaşlılarının aktardıkları söylenceleri duyduklarımız 4 Gardaşın köye yerleşmeden evel eşkiyalık yaparak geçimlerini sürdürdüğü yönündedir. Bu gün Güvenç köyü bir başka gün Salıcık daglası gün başka bir köy basılarak bölgede barınmışlar. Bu yüzden köyün adı Basak ve köylülerin ismide Basaklı olarak anılmıştır. 90 lı yıllarda Ankara da yaşayan Basaklıların girişimi ile köyün ismi Başak olarak değiştirilmiştir. Bu dört kardaş kimlerdir neyin nesidir. Anadolu ya Türk akınlarının 9. yüz yılda başladığını ve bölgede giderek etkinliğini artıran Türk boylarının bulunduğunu gözönüne aldığımızda sorularımızın cevabı açıklığa kavuşmaktadır. Gerek konuştukları dil ve gerek taktıkları adlara baktığımızda ve de Köye daha sonra yerleşen Dedeler sülalesinin bunları Türk olarak andıklarını dahil ettiğimizde 4 Gardaşın kimlik sorununu kolayca çözülmüş olur. YAŞLILARIN ANLATIMI Dedelerimiz (bilinmiyen bir tarihte) Gözögünden (bir ihtimal Hekimhan Kocaözü Beldesi) 5 kardaş olarak çıkıp Zurbahan nın güneydoğu eteğinde Salıcık ile Budaklı arasındakı mıntıkada yer alan pınarda konaklamışlar. Gözögü'nden çıkmalarının sebebi; babaları bir kavgada öldürülüyor. Büyük gardaşları burayı terk ediyor. Diger dört gardaş da büyük abilerinin peşine düşüyor. Annelerini geride bırakıyorlar. Uzun bir süre (ne kadar olduğu bilinmiyor) bu mıntıkada kalıyorlar. Bu arada bilinmiyen bir nedenle (büyük olasılıkla kız kaçırma) Salıcıklı ile kavgalarında büyük kardeşle birlikte bir kişi de Salıcıklı'dan ölmüş. Burada tutunamayan kardaşlar, Zurbahan'ın kuzeybatı eteginde bir pınar yanında konaklamışlar. Güvençli'den bir dul kadın kaçırmışlar. Burada da tutunamayınca, şu an köyün dogu üsttarafındaki tepede bulunan magaraya- Gündeligine- sıgınmışlar. Orayı basarak şurayı basarak bu köye baskın düzenleyerek yaşamlarını sürdürmüşler. Şimdiki köyyeri ve civar ormandan geçilmezmiş. Daldan dala atlayarak ta Karabogaza varırlarmış. Zamanla şimdiki köyün yerine inmişler ve yerleşmeye başlamışlar. Bu sıra köye Dedeler gelmiş. Köy 1950 lerdeki toprak kaymasından sonra güneyden tümden kuzey tarafına geçmişler. Birde Köyün yaşlılarının daha önce dedelerinde aktardıkları söylenceleri artaralım. Fahı İsmail ile yaptığımız sohbet ve bizim duyduklarımız 4 Gardaşın köye yerleşmeden evel eşkiyalık yaparak geçimlerini sürdürdüğü yönündedir. Bu gün Güvenç köyü bir başka gün Salıcık daglası gün başka bir köy basılarak bölgede barınmışlar. Bu yüzden köyün adı Basak ve köylülerin ismide Basaklı olarak anılmıştır. Bu dört kardaş kimlerdir neyin nesidir. Anadolu ya Türk akınlarının 9. yüz yılda başladığını ve bölgede giderek etkinliğini artıran Türk boylarının bulunduğunu gözönüne aldığımızda sorularımızın cevabı açıklığa kavuşmaktadır. Gerek konuştukları dil ve gerek taktıkları adlara baktığımızda ve de Köye daha sonra yerleşen Dedeler sülalesinin bunları Türk olarak andıklarını dahil ettiğimizde 4 Gardaşın kimlik sorununu kolayca çözülmüş olur. 1875 yılında çevrede şiddetli bir kış mevsimi yaşanmıştı. Köylü, yiyecek, içecek ve hayvan yemi sıkıntısına düşmüştü. çevrede karı eriten rüzgara Ağyeli adı verilir. Yakın zamana kadar, Ağyelinin esmesi için her yıl kömbeler pişirilerek yüksekce bir yerde toplanılır, yakarılır, tören sonunda kömbeler dagıtılır, birlikte yenir idi. Köyümüzün yetiştirdiği Esiri Baba, Ağyel için şu şiiri kaleme almış. Oldukca uzun olan bu dörtlüklerden biz sadece üçünü aldık. Deli Poyraz yüz tutturdu bıçağa Dökülüyor coluk cocuk ocağa Bu kar kaldı Agustosa sıcağa Kerem edip ihsan eyle Ağyeli. ..... Görmedik böyle kış duymadık adın Komşuya gidemez papuçlu kadın On evde bir kaldı yakacak odun Kerem edip ihsan eyle Ağyeli. ..... Sen bin iki yüz doksan bir tarih Hem desitan oldu hem bir tevarih Bu şiddetten gayri candan bizarih Kerem edip ihsan eyle Ağyeli. Köyün yaşlılarından Fahı İsmaile (İsmail Küsmez) kulak verelim: Başkınıklı Veli Dede'ye kulak misafiri oldum: Dedelerimiz (bilinmiyen bir tarihte) Gözögünden (bir ihtimal Hekimhan Kocaözü Beldesi) 5 kardaş olarak çıkıp Zurbahannın güneydoğu eteğinde Salıcık ile Budaklı arasındakı mıntıkada yer alan pınarda konaklamışlar. Gözögü'nden çıkmalarının sebebi; babaları bir kavgada öldürülüyor. Büyük gardaşları burayı terk ediyor. Diger dört gardaş da büyük abilerinin peşine düşüyor. Annelerini geride bırakıyorlar. Uzun bir süre (ne kadar olduğu bilinmiyor) bu mıntıkada kalıyorlar. Bu arada bilinmiyen bir nedenle (büyük olasılıkla kız kaçırma) Salıcıklı ile kavgalarında büyük kardeşle birlikte bir kişi de Salıcıklı'dan ölmüş. Burada tutunamayan kardaşlar, Zurbahan'ın kuzeybatı eteginde bir pınar yanında konaklamışlar. Güvençli'den bir dul kadın kaçırmışlar. Burada da tutunamayınca, şu an köyün dogu üsttarafındaki tepede bulunan magaraya- Gündeligine- sıgınmışlar. Orayı basarak şurayı basarak bu köye baskın düzenleyerek yaşamlarını sürdürmüşler. Şimdiki köyyeri ve civar ormandan geçilmezmiş. Daldan dala atlayarak ta Karabogaza varırlarmış. Zamanla şimdiki köyün yerine inmişler ve yerleşmeye başlamışlar. Köy 1950'lerdeki toprak kaymasından sonra güneyden tümden kuzey tarafına geçmişler. Köyün Tarihi-kültürel yapısı ve nüfusu: Eski bir yerleşim birimi üzerine yeniden kurulan köyün arazisi üzerinde, Ören yerlerinin izleri bulunmaktadır. Halen halkın tamamı Alevi-islam-Türk tabirine sahip bir toplumdur. Bektaşi kültürünün ve yaşam felsefesinin etkisinde bulunmaktadır. Malatya-Hekimhan -Sivas yoluna 15 km'lik bir oto yolla bağlıdır. Her gün minübüs ile şehire ulaşım sağlanır. Nüfusu: Son sayım sonuçlarına göre köyde 900'den fazla insan yaşamaktadır. Yurtiçi ve yurtdışında, Ankara, İstanbul, İzmir, Malatya, Mersin, Manisa, Almanya, Fransa, Hollanda ve daha başka yerleşim yerlerinde toplam 3000'e yakın Basaklı yaşamaktadır. Derleyenler: DERVİŞ DOĞAN (Öğretmen - Malatya) TURAN KOLUAÇIK (Dede - Wuppertal) VERSION 2 Basak Köyü Malatya ilinin, Hekimhan ilçesine bağlı 1550 metre rakımlı yarı plato görünümlü bir arazi üzerindedir. Basak Köyü tahminen 16. yüzyılın ilk yarısında kuruldu. (Köy tahminen 16. yüzyılın ilk yarısında kuruldu.) 1560 tarihinde Basak, 6 vergi nüfuslu bir yerleşimdi. Bu 6 kişiden yanlızca birisinin arazi kullandığı görülmektedir. 4 kişi evli topraksız, bir kişi ise işsizdir. Köye biçilen yıllık vergi 1.200 akçedir. Vergiye tabi 6 kişinin adları ise şöyledir. Pir Nazar'ın oğulları İsmail ve Mansur, Mustafa’nın oğulları Ali ve İbrahim, Salih'in oğlu (Sali) Aşık ( Aşıt), Seydi Ahmet oğlu Hüseyin bu kişi Karaca köyünden Basağa daha sonraları yerleşen Dedelerden olsa gerek. Bir önceki kuşak, Pirnazar, Mustafa, Sali ve Seydi Ahmet olmak uzere 4 kişidir. Bu durumu ile Basak, yeni kurulmuş bir köy görümündedir. Günümüzde Basak’da 5 sülale vardır: Aşıt-Uşağı, Şefeli-Uşağı, Hamus-Uşağı, Haydar-Uşağı ve Dedeler. Osmanlı vergi nüfusu listesinde 1560 Aşıt gibi özgün bir adın yer alması dikkat çekicidir. Bu ad aynı zamanda köyü kuran kişilerden birinin adı, belkide Aşıtın kendisidir. Halkın anlatımına göre Basak, Güvenç Köyü arazisine yerleşmiştir. Köyün kuruluş aşamaşında Güvenç' le bir hayli çekişme yaşanıyor. Basaklıların bölgeye yerleşimi Osmanlı eğemenliğine geçmeden öncedir. Dedeler, Basak’a sonradan yerleşmiştir. Geldikleri yer, Yazıhan Karaca köyüdür. Hacım Sultan Ocağını temsil ederler. (1) Birde Köyün yaşlılarının daha önce dedelerinde aktardıkları söylenceleri aktaralım. Vahi İsmail ile yaptığımız sohbet ve bizim duyduklarımız 4 Gardaşın köye yerleşmeden evel eşkiyalık yaparak geçimlerini sürdürdüğü yönündedir. Bu gün Güvenç köyü bir başka gün Salıcık daglası gün başka bir köy basılarak bölgede barınmışlar. Bu yüzden köyün adı Basak ve köylülerin ismide Basaklı olarak anılmıştır. 90 lı yıllarda Ankara da yaşayan Basaklıların girişimi ile köyün ismi Başak olarak değiştirilmiştir. Bu dört kardaş kimlerdir neyin nesidir. Anadolu ya Türk akınlarının 9. yüz yılda başladığını ve bölgede giderek etkinliğini artıran Türk boylarının bulunduğunu gözönüne aldığımızda sorularımızın cevabı açıklığa kavuşmaktadır. Gerek konuştukları dil ve gerek taktıkları adlara baktığımızda ve de Köye daha sonra yerleşen Dedeler sülalesinin bunları Türk olarak andıklarını dahil ettiğimizde 4 Gardaşın kimlik sorununu kolayca çözülmüş olur. 1875 Yılında çevrede şiddetli bir kış mevsimi yaşanmıştı. Köylü, yiyecek , içecek ve hayvan yemi sıkıntısına düşmüştü. çevrede karı eriten rüzgara Ağyeli adı verilir. Yakın zamana kadar, Ağyelinin esmesi için her yıl kömbeler pişirilerek yüksekce bir yerde toplanılır, yakarılır, tören sonunda kömbeler dagıtılır, birlikte yenir idi. Köyümüzün yetiştirdiği Esiri Baba, Ağyel için şu şiiri kaleme almış. Oldukca uzun olan bu dörtlüklerden biz sadece üçünü aldık. Deli Poyraz yüz tutturdu bıçağa Dökülüyor coluk cocuk ocağa Bu kar kaldı Agustosa sıcağa Kerem edip ihsan eyle Ağyeli. ..... Görmedik böyle kış duymadık adın Komşuya gidemez papuçlu kadın On evde bir kaldı yakacak odun Kerem edip ihsan eyle Ağyeli. ..... Sen bin iki yüz doksan bir tarih Hem desitan oldu hem bir tevarih Bu şiddetten gayri candan bizarih Kerem edip ihsan eyle Ağyeli.
Kaynak: Hamza Aksüt ( Anadolu Aleviliğinin Tarihsel ve Toplumsal Kökleri) titel İlk yayın tarihi 04/20/2006 | Son Güncelleme: 04/02/2021
Basak, Malatya ilinin Hekimhan ilçesine bağlı bir köydür. Yolunuz Doğu Anadolu bölgesine düşer ve bu köyün yakınlarından geçiyorsanız Basak Köyü Resimleri ve Basak köyü videoları sizin de ilginizi çekebilir.
Hekimhan Haber ile ilgili web sitesi ve uygulamalar hangileridir. Doğu Anadolu yöresine özgü haber kanalı var mı? Hekimhan Malatya Arası Kaç Km? Hekimhan Hava Durumu? Malatya Köyleri ve Hekimhan Köylerini merak ediyorsanız doğru adrestesiniz demektir.
İnternetten araştırma yapıyor memleketinizdeki ünlü sanatçı ve futbolcular kimler diye merak ediyorsanız ve Malatyalı iseniz Malatya Doğumlu Ünlülere göz atmak yararınıza olacaktır. Malatyalı Ünlüler arasında Hekimhan Basak Köyünde doğan biri var mı? Hekimhan Doğumlu Ünlüler Kimler?