Türkiye’de son yıllarda ‘bakıcılık’ alanında iş ilanlarının yoğun olarak yer aldığı internet siteleri ve iş bulma platformlarında dikkat çeken, bakıcı-öğretmen olarak tanımlanan oyun ablalığı işinde çalışan öğretmenler; üniversite öğrencileri geçimlerini sağlayabilmek ve mesleklerini icra etmede sürdürülebilirlik sağlayabilmek için oyun ablalığı alanına yöneldiklerini söyledi.
Daha Çok Öğretmenler Oyun Ablası Oluyor
Öğretmenliğin form değişikliğine uğramasının bir göstergesi olarak ortaya çıkan oyun ablalığı mesleğini yapan kişilerin büyük çoğunluğunu; atanamayan, işsiz, çalışma hayatına ara vermek zorunda kalmış ya da ücretli çalışan öğretmenler oluşturuyor. Bunun yanında üniversite öğrencileri de oyun ablalılığını bir geçim kapısı olarak görüyor. Oyun ablalığı ile öğretmenlik mesleği yeni bir form alıyor.Ailelerin de özellikle okul öncesi çağındaki çocuklarına bakıcı ararken kriterlerini yüksek tutması oyun ablalığı işinin giderek yayılmasına neden oluyor. Çocuklarına günlük ya da saatlik bakıcı arayışı içerisinde olan ebeveynler, üniversite mezunu, öğretmenlik vasıflarına sahip kişilere yöneliyor.
“Oyun Ablalığı Kavramını İnternette gördük başladık”
Bakıcı-öğretmen olarak tanımlanan oyun ablalığı işine yönelen, yönelmek zorunda kalan öğretmenler bu iş seçeneğini internet ortamında keşfettiklerini, geçimlerini sağlayabilmek, mesleklerini icra edebilmek için oyun ablalığı işini gerçekleştirmeye başladıklarını söylerken, güvencesiz çalışıyor olmaktan ötürü yine mağdur durumda olduklarını belirtiyor. Ailelerin de çocuklarını emanet edecekleri kişiler olan oyun ablalarını seçerken dikkatli olmalarını tavsiye eden öğretmen oyun ablaları, ebeveynlerin kendilerine zaman ayırmak, iş gereği saatlik ya da günlük oyun ablası işini yapanlara ihtiyaç duyduklarının altını çiziyor. Üniversitelerin eğitim fakültelerinden, okul öncesi öğretmenliği bölümünden mezun, çocuk gelişimi eğitimi almış işsiz, atanamayan ya da üniversitede okuyan, öğrencilik yapan kişiler, öğretmenlik mesleğini yeni bir forma dönüştüren oyun ablalığı işini anlattı.
“Oyun ablalığı genç öğretmenler için yeni bir alan”
Hilal Saygın (24): Ege Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Mezunuyum. İzmir’de bir devlet okulunda ücretli öğretmenlik yapıyorum. KPSS’den 82 puan aldım, şubat ayında atanmayı umut ediyorum. Yaklaşık 3 yıldır oyun ablalığı yapıyorum. Oyun ablalığı işini kendim internetten iş araştırırken bakıcılıkla ilgili bir internet sitesinde gördüm. Ve orada kendime bir profil oluşturdum. Pandemi süreciydi ve okullar kapalıydı. Bir iki veli beni aradı ve o şekilde başladım. Ek iş olarak bu işi gerçekleştiriyorum. Aileler ile internet sitesi üzerinden iletişim kuruyorum. İki-üç saatlik bakıcı öğretmenlik gibi de düşünebiliriz. Çalıştığım aileler genelde üniversitelerin akademik kadrolarında yer alan veliler oldu. Boş zamanlarını değerlendirmek, kendilerine alan yaratmak, iş yoğunluğundan kaynaklı toplantıları olduğu zaman bize ihtiyaç duyabiliyorlar. Genç öğretmenler, atanamamış öğretmenler için yeni bir alan diyebilirim oyun ablalılığı için. Velilerde genelde 20-30 yaş arasındaki kişileri tercih ediyorlar. Çevremde çoğu meslektaşım, öğretmen olan ve düzgün çalışma koşulları olmayan insan böyle bir alandan haberdar değil. Üst kesim zengin aileler bu oyun ablalığını biliyor ve talep ediyorlar. Öncelikle çocuğun yaş grubu çok önemli o yaş grubuna özel eğitsel oyunlar araştırıyorum. Çocukla bir iki saat onu tanımak amaçlı vakit geçiriyorum. Bir ön görüşme yapıyorum. Kaynaşınca onunla birlikte beden eğitimi öğretmeni olduğum için alanıma yönelik programlar hazırlıyorum. Çocuklar zaten sporu çok seviyorlar. Bu işte dikkat edilmesi gereken aileler açısından çocuklarını teslim edecekleri kişileri iyi araştırmaları ancak maalesef böyle olmuyor. Aileler çok da araştırmadan o günü ya da saati kurtarmak için talepte bulunuyorlar. Hemen birini bulayım diye düşünenler oluyor. Çocuklarının iyiliği ve güvenliği için bu konuda daha araştırarak bir oyun ablası bulmalarını tavsiye ediyorum. Çok uzun süredir çalıştığım yatılı kaldığım aileler de var. Haftanın 3-4 günü çalışıyoruz. Ama sigorta yapılmıyor. Güvencesiz çalışıyoruz. Bu da bizim açımızdan olumsuz bir durum.
“Oyun ablalığı işine geçimimi sağlamak için başladım”
Dilan Yapıcı (21): Üniversite öğrencisiyim. İş arıyordum. Oyun ablası işini internetten gördüm. İlanlarını inceledim. Ve internet sitesi aracılığıyla işe başladım. Aileler saatlik, günlük haftanın belli günlerinde belli saatlerde ihtiyaç duyuyorlar. İş yoğunluklarından dolayı ya da kendilerine vakit ayırmak için tercih ediyorlar. Çocuklar da memnun kalıyor. Anne baba var ama biz sadece çocuklarla vakit geçiriyoruz. Oyunlar oynuyoruz eğitici aktiviteler yapıyoruz. Riskleri olan bir iş. İlk bu işe başladığımda benim de tedirginliklerim vardı. Tanımadığınız insanların evlerine gidiyorsunuz sonuçta. Onlar da hiç tanımadıklarını birine çocuklarını emanet ediyorlar. Aslında iki tarafından birbirini iyi araştırıp, emin olup karar vermeleri gereken bir süreç ancak hayat şartları buna pek fırsat vermiyor. Bu işte herhangi bir güvence ya da sözleşme durumu söz konusu değil. Ebeveynlere tavsiyem dikkatli olsunlar, evlerine sokacaklarını kişinin sicil kayıtlarına da bakmalılar.
“Ebeveynler öğretmen oyun ablalarına önem veriyorlar”
Maral Atajikova (44):Yaklaşık 1 yıldır İzmir’de bu işi yapıyorum. İngilizce öğretmeniyim. İstanbul’da 12 sene oyun ablalığı işini gerçekleştirdim. Çocuklarla vakit geçirmeyi, onlarla etkinlikler yapmayı seviyorum. Oyun ablalığı hem eğlenceli aktivitelerin, oyunların yer aldığı hem de okul sürecine yönelik de bilgiler verdiğimiz bir iş. Aileler yarım gün, haftanın belli günleri, saatlik, tam gün gibi zaman dilimlerinde oyun ablalarına ihtiyaç duyabiliyorlar. Oyun ablası olan kişinin öğretmen olması veliler için önem taşıyor, oyun ablası tercihi yaparken dikkatli davranıyorlar. Çocuklarını teslim edecekleri kişileri özenli bir şekilde seçiyorlar. Ailelere tavsiyem seçecekleri oyun ablasının güler yüzlü ve pozitif olmasına önem versinler. İyi tanıyıp karar versinler. (BSHA – Bilim ve Sağlık Haber Ajansı)