Mahallenin adının nereden geldiği hakkında bilgi yoktur.Ancak mahallesin içinden geçen suyun Yukarı Kepen'de birkaç kaynaktan çıktığı bilinmektedir.Bu kaynaklara halk arasında Keban başı adı verilir.Keban ismi değişikliğe uğrayarak Kepen olarak söylenmek-tedir.Osmanlı mezar taşları incelendiğinde Keban ismini görmek mümkündür. Köy halkının Malazgirt savaşından önce Anadolu'ya ilk yerleşen Manav boylarından olduğu tahmin edilmektedir.Köy yerleşim merkezi olarak Galatlılara kadar dayanır.Yakınındaki Pessünüs(Ballı hisar) ayrıca Kepen çayı(Keban başı)gibi akar suyun bulunması Frig,Roma Bzans,Selçuklu ve Osmanlılar zamanında önemli bir yerleşim merkezi olarak bilinmektedir.Mahallede bulunan üç ayrı mezarlık çeşitli höyükler çevreden çıkan mezar ve lahit kalıntıları bunu bize ispat etmektedir. Köy camii yaklaşık 1856 yıllarında köy eşrafından Memişağa tarafından tamir ettirildiği kaynaklarda belirtilmektedir.
Köy Türklerin Manav boyundandır. Mahallede eski Türklere ait gelenekler mevcuttur. Hıdırıllez zamanında çocuklar için kırmızı soğan kabuğuyla yumurta haşlanması, mahallesin iki tarafındaki tepelerde bulunan yatırlar ve bunlara çeşitli zamanlarda dilek için çaput bağlanması gibi adetler hala mevcuttur. Düğünlerinde, kilim motiflerinde, oyunlarında İçanadolu kültürü hakimdir. Düğünlerde damat evine bayrak dikilmesi, güvey hamamı, damadın köy imamı tarafından ceketinin giydirilip topluca dua edilmesi, tüm köye yemek daveti verilmesi, gelin için kullanılan yöresel takılar vardır. Düğünler Cuma sabahtan başlar pazar ikindi namazını müteakip sona erer.
Köy halkı birbirinin iyi ve kötü gününde yardımında bulunur. Asker olacak kişiler askere gitmeden önce mahalledeki her hane evlerine davet edip birer akşam yemek verirler. Herhangi bir ailenin cenazesi olduğunda 15 gün süreyle komşular o eve her gün yemek götürürler. Anadolu insanına has kuvvetli dayanışma duygusu hala mevcuttur.
Mahallede bölgenin en güzel beyaz lahanası ve pırasası yetişir. Lahana dolması, bamya çorbası, etli pilav, ev baklavası, hoşmelim tatlısı, arabaşı, bumbar dolması, keşkeş bilinen yemeklerindendir.
Eskişehir iline 109 km, Sivrihisar ilçesine 9 km uzaklıktadır. Köy Ankara İzmir yolu üzerinde olup ulaşım fevkalade kolaydır. Mahallenin ilk yeri şu anki konumunun yaklaşık 7 km doğu bölgesinde adayüzü isimli mevkide olup yaklaşık 100 yıl önce şu anki yerine taşınmıştır.
Mahallede, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.