1- Üveys el-Karanî’nin Münacaatı Arapça
2- Üveys el-Karanî’nin Münacaatı türkçe okunuşu
İlahi!Ente Rabbi,ve enel’abdü
Ve Entel’Haliku ,ve enel’ mahluku
Ve Enter’Rezzaku,ve enel’merzuku
Ve Entel’Malikü,ve enel’memlukü
Ve Entel’Azizü,ve enez’zelilü
Ve Entel’Ğaniyyü,ve enel’fakiru
Ve Entel’Hayyü,ve entel’meyyitü
Ve Entel’Baki,ve enel’fani
Ve Entel’Kerimü,ve enel’leimü
Ve Entel’Muhsinü,ve enel müsiü
Ve Entel’Ğafüru,ve enel’müznibü
Ve Entel’Azimü,ve enel’hakiru
Ve Entel’Kaviyyü,ve enez zaifü
Ve Entel’Mu’ti ve enes’sailü
Ve Entel’Eminü,ve enel’haifü
Ve Entel’Cevadü,ve enel’miskinü
Ve Entel’Mücibü,ve ened’dai
Ve Enteş’Şafi,ve enel’mariz
Fağfirli zünübi, ve tecavez anni, veşfi emrazi ya ALLAHü, ya Kafi ya Rabbi, ya Vafi, ya Rahimü, ya Şafi,ya Kerimü, ya Müafi! Fa’fü anni külle zenbin Ve afini min külli dain varza anni ebeden, birahmetike ya erhamerrahimin
3- Üveys el-Karanî’nin Münacaatı Türkçe Anlamı
ALLAH’ım!Sen benim Rabbimsin;Ben ise senin kulunum
Sen benim sahibimsin;ben ise senin kölenim)
Sen Halık’sın(yaratansın)ben ise mahlukum (yaratılanım)
Sen Rezzaksın(Rızk verensin);ben ise merzükum (rızık verilenim)
Sen Maliksin(mülkün sahibisin);ben ise memlükum (sahiblenilenimBenim sahibim sensin)
Sen Aziz’sin(çok güçlüsün);ben ise fakirim (yoksul ve muhtacım)
Sen Ğanisin(çok zenginsin);ben ise fakirim (yoksul ve muhtacım)
Sen Hayy’sın(hayat-ı ebedi ile hayy’sın,dirisin);ben ise meyyitim (ölümlüyüm,ölüyüm)
Sen Baki’sin(ölümsüzsün)ben ise faniyim(ölümlüyüm ,geçiciyim)
Sen Kerim’sin(kerem sahibisin); ben ise leimim( değersizim)
Sen Muhsin’sin (iylik eden,ihsan edensin);ben ise kötüyüm (kötülük eden,isyan edenim)
Sen Ğafur’sun(günahları silen ,bağışlayan,affedensin);ben ise günahkarım(günah işleyenim)
Sen Azim’sin (ululuk ve azame sahibisin ,büyüksün yücesin); ben ise hakirim( küçük ve değersizim)
Sen Kavi’sin (güçlüsün kuvvetlisin); ben ise zaifim(çok güçsüz ve acizim)
sen Mu’ti’sin (verensin);ben ise sailim(isteyen ve dilenenim)
Sen Emin’sin (emniyetlisin,emniyet verensin) ben ise haifim (korkudayım, korkuluyum, emniyetsizim)
Sen Cevvad’sın(çok cömersin,bol bolverensin); ben ise miskinim (çok muhtacım yoksulum)
Sen Mücib’sin (duaları kabul edensin duaları gereğini yerine getirensin) ben ise dua edenim (dua ederek isteyenim)
Sen Şafi’sin(şifa veren sensin );ben ise marizim(hastayım)
(Ya Rabbi, şifa veren sensin , hasta olan ise benim)