Yunusemre Gülbahçe köyü düğünleri, gelenek ve görenekleri, düğün videoları, Gülbahçe köyü son dakika gelişmeleri, Gülbahçe köyüne özgü yemekler, Yunusemre Gülbahçe köyünün tarihi, Gülbahçe köyü nerede, hangi il ve ilçeye bağlı, Gülbahçe köyüne ait haberler, son dakika gelişmeleri, tüm resim ve videoları bu haberimizde.

Gülbahçe , Manisa ilinin Yunusemre ilçesine bağlı bir köydür. Yolunuz ege bölgesine düşer ve bu köyün yakınlarından geçiyorsanız Gülbahçe köyü resimleri ve Gülbahçe köyü videoları sizin de ilginizi çekebilir.

Yunusemre Haber ile ilgili web sitesi ve uygulamalar hangileridir. ege yöresine özgü haber kanalı var mı? Yunusemre Manisa Arası Kaç Km? Yunusemre Hava Durumu? Yunusemre Köyleri ve Manisa Köyleri ni merak ediyorsanız doğru adrestesini demektir.

İnternetten araştırma yapıyor memleketinizdeki ünlü sanatçı ve futbolcular kimler diye merak ediyorsanız ve Manisalı iseniz Manisa Doğumlu Ünlüler  e göz atmak yararınıza olacaktır. Manisalı Ünlüler arasında Yunusemre Gülbahçe Köyünde doğan biri var mı? Yunusemre Doğumlu Ünlüler Kimler?

Gülbahçe , Manisa ilinin Yunusemre ilçesine bağlı bir mahalledir.

Köyle ilgili 19. yüzyıl ortalarına kadar olan kayıtlarda bilgi bulunmazken, ilk olarak 1891 yılında "Çerkes İhsaniye" adıyla 137 kişinin yaşadığı bir köy olarak kaydedilmiştir. Mahallenin Abaza muhacirler tarafından 1860-1870 yılları arasında kurulduğu düşünülmektedir. 1908’de Tevfikiye olarak görülen mahallenin adı, 1935’te "Çerkes Tevfikiye", 1970’te Gülbahçe olarak kaydedilmiştir. Tevfikiye adının, mahalledeki dönemin meşhur at yetiştiricisi Tevfik isimli bir kişiden geldiği söylenmektedir[1]..

Cumhuriyetin kuruluşu ile birlikte 1923-1925 yıllarında pek çok Balkan (Yunanistan,Bulgaristan) ülkelerinden muhacir yerleşmiştir. Son 25-30 yıl içinde yine iç göç almıştır, civar köylerde hayvancılık yapan Yörük ve Türkmen kültürünün hakim olduğu aileler, tarım ile uğraşmak üzere göç etmektedirler.

Köyle ilgili 19. yüzyıl ortalarına kadar olan kayıtlarda bilgi bulunmazken, ilk olarak 1891 yılında "Çerkes İhsaniye" adıyla 137 kişinin yaşadığı bir köy olarak kaydedilmiştir. Mahallenin Abaza muhacirler tarafından 1860-1870 yılları arasında kurulduğu düşünülmektedir. 1908’de Tevfikiye olarak görülen mahallenin adı, 1935’te "Çerkes Tevfikiye", 1970’te Gülbahçe olarak kaydedilmiştir. Tevfikiye adının, mahalledeki dönemin meşhur at yetiştiricisi Tevfik isimli bir kişiden geldiği söylenmektedir[1]..

Cumhuriyetin kuruluşu ile birlikte 1923-1925 yıllarında pek çok Balkan (Yunanistan,Bulgaristan) ülkelerinden muhacir yerleşmiştir. Son 25-30 yıl içinde yine iç göç almıştır, civar köylerde hayvancılık yapan Yörük ve Türkmen kültürünün hakim olduğu aileler, tarım ile uğraşmak üzere göç etmektedirler.

Manisa merkezine 19 km uzaklıktadır. Yunt Dağı eteklerinde, Spil Dağı'nın tam karşısında, Gediz Nehrine 8–9 km mesafede, Gediz Ovasına biraz tepeden bakan konumdadır. Verimli toprakları vardır, bir yıl içinde 2-3 ayrı ürün ekilebilir. Çok sulak bir ovası vardır. Göksu büyük bir kaynak suyu olarak ovanın ortasından Gediz nehrine neredeyse bir nehir gibi akmıştır. 1970 sonrasında İzmir'in içme suyu ihtiyacını karşılamak üzere büyük bir proje kapsamında pek çok sondaj kuyusu açılmış ve İzmir'e bağlanmıştır. Halen bu su İzmir'e gitmektedir. Ancak bu projeden sonra, mahallenin ve civar bütün köylerin su kaynakları ve dereleri kurumuştur.

Mahallenin iklimi, ege iklimi etki alanı içerisindedir. Global ısınmadan çok etkilenmiştir.Kışlar çok yağmur almaksızın soğuk geçerken yazlar oldukça sıcak ve yağışsız geçer. Son 10 yıl içinde mahallenin yer üstü su kaynakları kurumuştur. İçme suyu, yeraltı kaynaklarından motopomp ile çekilen suyun mahallenin merkez deposuna basılması sonucu evlere kadar dağıtımı ile sağlanmaktadır.

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Mahallenin önemli bir bölümü tarımla uğraşmaktadır. Başlıca tarım uğraşı bağcılık ve zeytinciliktir. Geçmiş yıllarda yoğun olarak yapılan tütün tarımı devletin kota uygulaması sonucu çok azalmıştır. Tütüncülük ile geçinen aileler farklı tarım ürünleri denemektedirler. Domates,mısır, kavun, karpuz gibi mevsimsel ürünler de yetiştirilir. Hayvancılık alternatif geçim kaynağı olarak olarak başlamıştır, ancak fazla yaygın değildir.

Mahallenin İlköğretim okulu ve lojmanı 1950 yılından önce inşa edilmiştir. Ancak, [[Türkiye'de eğitim|taşımalı eğitim]] uygulamasından sonra bina boştur.Valilik - Muhtarlık işbirliği ile boş olan okul binasının Kültür müzesine dönüştürülmesi için tadilat çalışmaları temmuz 2010 tarihinde başlamıştır.Civar köylere göre gelişim ve değişimin merkezi olan köy bu geleneğini sürdürmektedir. Elektrik 1971 yılında gelmiştir ve 1-2 yıl içinde bütün köy halkının çoğu evine elektrik almıştır. Elektrikli ev aletlerini , özellikle buzdolabı ve TV'yi en kısa zamanda evlerde kullanmaya başlamıştır. Mahallenin sabit telefon hattı vardır ve pek çok evde telefon hattı uzun yıllardır kullanılmaktadır. İçme suyu şebekesi ilk yapılan köylerdendir. Kanalizasyon şebekesi 2005 yılında kurulmuştur. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Mahalleye ulaşım sağlayan yol asfalttır. Sağlık ocağı binası vardır ancak sağlık personeli atanmadığı için kullanılmamaktadır. Sağlık hizmetini de ilköğretim hizmeti gibi en yakın daha büyük beldeden almaktadır.